به گزارش اختصاصی تجسمی آنلاین، منوچهر یکتایی شب گذشته در نیویورک در سن 97 سالگی درگذشت.
یکتایی در سال 1301 در تهران متولد شد.
این نقاش و شاعر فقید هنرمند آمریکایی ایرانی‌تبار است. او از برجسته‌ترین نقاشان سبک اکسپرسیونیسم انتزاعی و از پیشگامان نقاشی معاصر ایران شناخته می‌شود و شاعری توانا نیزبود.
ویژگی اصلی آثار او بی‌تکلف بودن است.
یکتایی تا ۲۲ سالگی در ایران زندگی کرد. او تحصیل در دانشکده هنرهای زیبا را نیمه تمام رها کرد و تحصیلات اش را در دانشسرای عالی ملی هنرهای زیبای پاریس و آمریکا به اتمام رساند.
اولین نمایشگاه انفرادی او در سال ۱۳۳۰ در نیویورک برپا شد و به زودی آثاراو در محافل هنری نیویورک مورد توجه قرار گرفت. چند سال بعد آثار او در شهرهای دیگری چون واشینگتن، شیکاگو و بالتیمور به نمایش درآمد و موزه هنرهای مدرن نیویورک یک تابلو و دو طرح را از او خرید.
آثار این هنرمند همچنین در حراج آثار هنری معروفی همچون ساتبیز، کریستیز، بونامز،حراج تهران و .... به فروش رفته است.
یکتایی جایگاه خود را به به عنوان یک هنرمند ایرانی در مکتب نقاشان نیویورک درکنارهنرمندانی چون پال جکسون پولاک و ویلم دکونینگ تثبیت کرد.
منوچهر یکتایی یکی از شناخته‌شده‌ترین و خوش‌اقبال‌ترین هنرمندان ایرانی در سطح بین‌المللی است که توانسته با تلفیق شاخصه‌های اکسپرسیونیست انتزاعی و هنر شرقی به بیانی زیبا، جسور و شخصی دست یابد.
هرچند هنر وی محصول سال‌ها زندگی در فرانسه و امریکاست، اما نوع نگاه به موضوع، انتخاب سوژه و زاویه دید تماماً دل در گرو شرق دارد. ضربات سهمگین قلم‌مو بر پیکر تابلو، تلفیق بداهه رنگ‌ها بر روی بوم، استفاده از کاردک به‌جای قلم‌مو، به‌کارگیری رنگ‌های غلیظ و حجیم، انتخاب بوم‌های عظیم با کمپوزیسیون‌های نامتعارف همگی حاصل سال‌ها هنرورزی در مکتب‌های آوانگارد غربی است.
از سویی، نگاه خاص به طبیعت بیجان، انتخاب رنگ‌ها با خلوصی بی‌مانند، بداهگی حاصل از نوعی مکاشفه و هجومی خودانگیخته بر بومی که بر سطح زمین پهن شده، همه رهاورد اصالت شرقی و ایرانی یکتایی است. خیال شرقی در دستان هنرمند او به عصر حاضر کشانده می‌شود و در بیانی مدرن جلوه‌گری می‌کند و این چنین نقاشی‌های یکتایی، تجسم و بیانی جهانی می‌شود که گستره‌اش از شرق تا به غرب گسترده شده است.
تماشای آثار منوچهر یکتایی، این سؤال مهم را در ذهن بیننده ایجاد می‌کند که مرز میان انتزاع و رفتار بازنمایانه در اثر هنری کجاست؟ آیا تداعی و القای وهم تصویری، اثر انتزاعی را به اثری بازنمایانه نزدیک می‌کند؟ یکتایی که توانایی قابل توجهی در بازی با رنگ‌های ضخیم و مهار ضربات سهمگین قلم‌مو دارد، در جای جای آثار خود، همچون هایکوهای ژاپنی، گزاره‌هایی از طبیعت را در فضایی که میان انتزاع و تصویرسازی سیالی از طبیعت سیر می‌کند، به تصویر درآورده است.
تابلوهای منوچهر یکتایی، از نوع نقاشی کنشی و عمل‌گراست که رفتار هنرمند به هنگام نقاشی را در خود منجمد کرده‌اند؛ انرژی متجسد شده در حرکات سریع قلم‌مو، همراه با نوعی تشویش و سرعت اجرا، به بهترین نحو رفتار هنرمند به هنگام نقاشی را بازآفرینی می‌کند.
دربارهٔ آثار منوچهر یکتایی نوشته شده‌است: "منوچهر یکتایی نقاش خوشبختی‌ها و حالات خوش و ظریف جهان ماست و در حالی که با شیوه‌ای نو کار می‌کند رمانتیسم و شادی‌های زندگی را فراموش نکرده‌است، مثل این است که اصلاً به درد و رنج کاری ندارد و از این تأثری که بسیاری از افراد انسانی را می‌سوزاند و رنج می‌دهد باخبر نیست و در جهانی ورای عادی سیر می‌کند."
وی شاعر برجسته ای نیز بود که از جمله اشعار یکتایی می توان به شعر عمر چه یک روزه/چه صد ساله نبوده آنِ من/ابتدا ز گذشته نباشد آنِ من/انتها زِنیامده من هیچ چیز ندارم که بایستی‌اَش بدارم به تواَم/فلانی تو بمان غرق در باورت و من/در باورم به بی‌باوری نیویورک اشاره کرد.