به گزارش تجسمی آنلاین،  نمایشگاه نقاشی زهرا قراخانی با عنوان "لبه‌ها" در گالری این‌جا برپاست. قراخانی  درباره شکل‌گیری این مجموعه گفت: سال‌ها است که فضای شهری، محیط‌های صنعتی و فضاهای بین‌راهی سوژه نقاشی‌های من هستند، اما چیزی که در مجموعه اخیر به آثارم اضافه شده است طبیعت و درختان است. همچنین مکان‌های ترک شده‌ای مانند قلعه‌های تاریخی یا کارخانه‌های متروکه به کارهایم اضافه شده‌اند. روش کارم از نظر تکنیکی تغییری نکرده است ولی حجم و نور در این مجموعه اهمیت بیشتری داشته است و چیزی که بسیار مورد توجه من قرار داشت لبه اشیاء و مرزهای بین آنها بود.

 او با اشاره به اینکه معماری نخستین موضوع پر اهمیت در آثارش است گفت: حدود 10 سال پیش قصد داشتم مطلبی درباره خیابان ولیعصر بنویسم و سعی کردم با حدف آدم‌ها و ماشین‌ها، در این خیابان تنها ساختمان‌ها را ببینم تا ویژگی‌های آن را بهتر بشناسم. این تجربه برایم جالب بود و به نقاشی‌هایم وارد شد و سعی کردم با حذف آدم‌ها و ماشین‌ها به رسم فضای شهری بپردازم. البته گاهی اوقات نشانه‌هایی از انسان به صورت مصنوعات ساخته او در کارها دیده می‌شد.

 قراخانی ادامه داد: تجربه بودن در فضاهای متعدد برایم جذاب است. فضاهایی که کمتر به آنها توجه می‌کنیم مانند فضاهای گذری میانه راه که هیچ تعلق‌خاطری به آنها نداریم و به راحتی از آنها عبور می‌کنیم، درحالی‌که تاثیرات آنها ممکن است در ذهن ما باقی بماند. یا فضاهایی مانند سوله‌ها و کارخانه‌ها که ممکن است هیچ‌وقت محل عبور ما نباشند و توجهی به آنها نکنیم. قصد داشتم که بیشتر بر آنها تمرکز کنم و ببینم دارای چه ویژگی‌های بصری هستند. از سوی دیگر این آثار جنبه مستندنگاری دارد زیرا بسیاری از این بناها و فضاها در سال‌های آینده وجود نخواهند داشت، اما حالا من می‌توانم آنها را ثبت کنم.

 این هنرمند افزود: در همه این تابلوها فضاهایی را می‌بینیم که مناسب زندگی نیست، اما بعضی از آنها به دلیل نحوه ساخت‌شان با انسان هماهنگی ندارند و تعدادی دیگر بر اثر گذر زمان قابلیت حضور انسان را از دست داده‌اند. زمانی که انسان را از این فضاها حذف می‌کنم می‌بینم که انگار بسیاری از اینها اصلا برای حضور انسان ساخته نشده بودند و تنها کاربرد آنها مهم بوده است. اما بناهای تاریخی متفاوت هستند. آنها با زندگی انسان آمیخته شده و با او کاملا هماهنگ بوده‌اند.

او با اشاره به اینکه دو روستای خرانق و ایزدخواست، از جمله فضاهای تاریخی هستند که به آنها پرداخته است، افزود: گذر زمان باعث شده است که دیگر انسانی در این مکان‌ها حضور نداشته باشد. به عنوان مثال روستای ایزدخواست در استان فارس که تاریخ آن به دوره ساسانی برمی‌گردد هم اکنون کاملا متروکه است، اما از نظر معماری فضای بسیار جالبی دارد. متروکه بودن آن باعث شده است فضایی سورئال پیدا کند و حالتی از رویا و خیال داشته باشد.

 قراخانی افزود: در همه این فضاها رمز و رازی وجود دارد که دوست دارم به آنها بپردازم، اما این حالت صرفاً در معماری و شهرها نبوده، بلکه سعی کردم در طبیعت و میان درختان نیز این رمز و راز را پیدا کنم. حتی در این فضاها دستم بازتر بود که بیشتر به خیال بپردازم و نورها و رنگ‌ها را مطابق میل خود تغییر دهم. به این ترتیب مسیری که در آثار طبیعت این مجموعه طی کردم متفاوت از نقاشی‌های منظره‌نگاری است.

 او با اشاره به اینکه کارهایش بر اساس عکس شکل می‌گیرد، گفت: در کنار عکاسی، طراحی هم می‌کنم و دخل و تصرف‌های زیادی در تصاویر دارم. عناصر متعددی را جابجا کرده یا حذف کرده‌ام و نقاشی‌هایم کاملا مطابق با فضای واقعی نیست.  در این نقاشی‌ها هدفم این بود که بتوانم احساسات مختلف انسانی را تا حدی درگیر کنم. نقاشی یک هنر دو بعدی است اما من در این آثار سعی کردم صحنه‌های مه‌آلود را نشان دهم تا مخاطب رطوبت را حس کند. قصد داشتم ببینم چشم را می‌توان به حس‌های دیگر نزدیک کرد یا خیر. در همه این آثار رنگ‌ها، نورها و شب و روز بودن آنها کاملا متفاوت با مناظر واقعی بوده و آنها را به میل خود تغییر داده‌ام تا بتوانم احساسات پررنگ‌تری را در تصاویر به وجود بیاورم.

 او درباره تکنیک آثار خود گفت: دو تابلوی مجموعه با آبرنگ کار شده و بقیه آنها رنگ‌روغن هستند. از سال‌ها پیش با آبرنگ کار می‌کردم و جست‌وجویی هم در مکتب آبرنگ اصفهان داشتم. ابتدا قصد داشتم از این تکنیک در کارهای این مجموعه بهره بگیرم اما با توجه به اینکه لبه اشیا و مشخص شدن مرزها برایم اهمیت زیادی داشت، احساس کردم آبرنگ نمی‌تواند به خوبی این حالت‌ها را ایجاد کند، بنابراین کارها را با رنگ‌روغن ادامه دادم.

 قراخانی افزود: لبه‌ها برای من دو بُعد دارند. نخست وجه ظاهری و تجسمی آنهاست و دیگری وجه معنایی و حدفاصل بین خیال و واقعیت. سال‌ها پیش بر روی احجام کار می‌کردم و به رابطه بین حجم و نور توجه داشتم. این بار تمرکز من بر رابطه میان نور و فضا بود و احساس کردم شکل برخورد من با اشیاء می‌تواند روی احساسی که فضای نهایی تابلو القاء می‌کند تاثیر بگذارد. "لبه‌ها" در واقع ادامه نمایشگاه قبلی من با عنوان "لایه‌ها" هستند. آن مجموعه با کاربن و چاپ شکل گرفت و کارها لایه‌های متعددی داشت که همین قرار گرفتن لایه‌ها بر روی هم باعث می‌شد که لبه‌های عناصر محو شود و مرز مشخصی میان آنها وجود نداشته باشد. سیاه و سفید بودن آن آثار باعث شد که متوجه این موضوع شوم و از همان‌جا به این نتیجه رسیدم که می‌توانم کارهای بعدی خود را با تمرکز بر روی لبه‌ها انجام دهم.

نمایشگاه نقاشی زهرا قراخانی تا 10 بهمن در گالری این‌جا به نشانی خیابان کریم‌خان‌زند، میرزای شیرازی، شماره ۹۵ برپاست.

منبع:هنرآنلاین