سرویس‌های خبری
شناسه خبر : 28518
تاریخ انتشار : 1400/09/16 12:25
یادداشت محمود شالویی سرپرست معاونت امور هنری وزارت فرهنگ و به مناسبت چهلمین روز در گذشت ایران درودی

بانوی سالک نور



سخن از زیستن هنرمندی راه یافته به حقیقت نور است. سیر و سلوک بانویی نقاش که در مراحل رشد در تناظر با عالم بیرون تا مرحله ی عروج و وصال نور پیش می رود، همان گونه که عطار در تذکره الاولیا آورده است.

سخن از زیستن هنرمندی راه یافته به حقیقت نور است. سیر و سلوک بانویی نقاش که در مراحل رشد در تناظر با عالم بیرون تا مرحله عروج و وصال نور پیش می رود، همان گونه که عطار در تذکره الاولیا آورده که:  من از حق در خود نگریستم، نور من در جنب نور حق ظلمت بود، باز چون نگاه کردم نور خود را در نور او دیدم، نور او در قالبم تافت، از حق به حق نگاه کردم ، اما این وجه تمایز در تاثیرگذاری لطایف روحانی بر دیده ی مخاطب ریشه در چه دارد و جان بالنده ی ایران کدامین سو را نگریست و پیمود تا در مسیر زندگی هنری اش توانست در آستانه فراسو، به دیدار آبی لاجورد آسمان و اشراق نور برسد. آیا این شیوه هنری ایران همان سلوک عارفانه است.
با نگاه بر نقاشی های ایران، آیه و آینه ای از سفر روحانی سرشار از دانایی در ذهن مخاطب می نشیند که در آن نور برخیزنده در کالبد مادی بالیدن آغاز می کند و به مسیر رستاخیز و تعالی رنگ های نورانی می رسد. گویی که ایران زبان تصویری سهروردی، نجم کبری، نجم الدین رازی و سمنانی و دیگر عرفای روشن ضمیر این سرزمین در سیر و سلوک و کشف و شهود حقیقت در مسیر سفر عارفانه تن به عالم روح می شود و همانند آنان اما با زبان تصویر، نگرش خود را به واسطه پدیده نور و طیف رنگ های نورانی به عرصه هستی می کشاند. آری به حقیقت هنگامی که ظلمت نفس کمتر شود نور روح بیشتر می شود.
نظر پاک تواند رخ جانان دیدن
که در آینه نظر جز به صفا نتوان دید

ایران فرزند خلف اسلافش چون مانی و دیگر نگارگران این سرزمین است که حقیقت نور را در تجسم عالم مثال نمایان ساخته اند. شاید این روشنایی خاوری که نمادی از سرشت مینوی و صورت های ناب در عالم مثال است میراث معنوی بینش لطیف ریشه دوانده در سرزمین زادگاهش نیشابور است.
ایران در آثارش این روشنایی برخیزنده خاوری را همانند مسیر زندگانی اش با روشنایی غروب باختری در می آمیزد و مخاطب را به سوی کشمکشی از جهان روز و روشنی عالم شب با خوانش های ژرف رهنمون می سازد و در نهایت در میان این کشاکش شفقی می آفریند که دیگر نه روز است و نه شب، اینجاست که هنرمند در خلق اثر به تعالی می رسد و فارغ از تعلقات دنیای مادی در انتزاع گرایی خردورزانه تجسمی از هورقلیا و جهان انگاره هایی از عالم روحانی با جوهر نورانی را در حیرتی فارغ از مکان و زمان عالم ماده خلق می نماید، شاید این نقطه فنا و معرفت نقاش در بینش ماسوای است.

نظرات
شما اولین نظر دهنده باشید.

نظر شما






کلیه حقوق این سایت برای تجسمی آنلاین محفوظ است
با مجوز رسمی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به شماره 85173
نقل مطالب با ذکر منبع بلامانع است
Copyright © 2019 www.‎TajasomiOnline.ir‎, All rights reserved.
Powered by www.dorweb.ir