به گزارش تجسمی‌آنلاین، صبح امروز خبرنگاران رسانه‌های داخلی از نمایشگاه مینی‌مالیسم و کانسپچوال‌آرت موزه هنرهای معاصر تهران بازدید کردند که پیش از این بازدید نشستی با حضور عبادرضا اسلامی کولایی، رییس موزه هنرهای معاصر تهران، علی‌محمد زارع، مشاور عالی موزه و بهرنگ صمدزادگان کیوریتور این نمایشگاه نیز برگزار شد.
در ابتدای این نشست اسلامی گفت: خوشحالم که اولین کار نمایشگاهی موزه را کنار هنرمند و پژوهشگری مانند صمدزادگان انجام دادیم. ایده برگزاری چنین نمایشگاهی برای خودشان بود و همکاران عزیز من هم از گذشته برای برپایی این نمایشگاه تلاش کردند. ویژگی مهم این نمایشگاه پاسخگویی به پرسش پژوهشگران است. بسیاری از پژوهشگران و دانشجویان هنر شاید برای دیدن این آثار هنری راهی کشورهای دیگر می‌شدند و این نمایشگاه می‌تواند پاسخی به این نیاز آن‌ها باشد.
اسلامی در ادامه این نشست درباره افتتاح سایت موزه گفت: ما در تلاشیم تا سایت مجدد در دسترس افراد و محققان قرار بگیرد. تا دو – سه ماه آینده سایت موزه با ظرفیت بیشتر و استاندارهای روز آماده می‌شود.
رییس موزه در پایان درباره گالری‌های دائمی و نمایشگاه بعدی موزه توضیح داد: ما سعی داریم تا به زودی گالری‌های ادواری و گالری های موزه‌ای را مشخص کنیم. رویداد بعدی ما هم در حوزه خیالی‌نگاری و شمایل‌نگاری و مکتب سقاخانه است که آثار درخوری از گنجینه موزه به نمایش گذاشته می‌شود. تا سال آینده حتما سه گالری ۷، ۸ و ۹ موزه دائمی می‌شوند.
در ادامه این برنامه بهرنگ صمدزادگان با اشاره به سابقه آشنایی خود با موزه هنرهای معاصر تهران گفت: من در سال‌های دانشجویی خود مدام به موزه می‌امدم و به نوعی فرزند موزه هنرهای معاصر تهران هستم ولی باید بگویم که اولین بار که موزه چنین نمایشگاه کاملی از یک جریان تاریخ هنر برگزار کرد، مربوط به سال ۷۷ بود و جوانانی که در این فاصله متولد شدند فرصت دیدن چنین آثاری را نداشتند.
وی ادامه داد: اهمیت این نمایشگاه به دلیل خوراکی است که برای طیف وسیعی از افراد تامین می‌کند و ارتباط با نسل جدید هنرمندان برای من بسیار مهم بود زیرا ما در قبال هنرمندان آینده مسئول هستیم تا خوراک پژوهشی خوبی برایشان تامین کنیم.
این هنرمند تاکید کرد: اهمیت دیگر این نمایشگاه از طرفی اهمیت تاریخ هنر است که به دو جریانی می پردازد که در تغییر هنر مدرن به پست مدرن بسیار تأثیرگذار بوده است. در این نمایشگاه آثار افرادی که در بالاترین درجه هنری قرار داشتد و هنرمندان جریان اصلی بودند، به نمایش گذاشته شده است.
صمدزادگان ادامه داد: از ابتدای این ۲ جریان هنری ما تجربیات خامی داشته‌ایم و این به طور کلی در ارتباط با کل تاریخ هنر نیز صدق می‌کند. چیزی که می‌تواند هنر ایران را جهانی کند و موزه را در عرصه جهانی فعال نگه دارد، این است که هنر معاصر ما ازنظر ساختارهای زیربنایی و بنیادین خود به نقطه حائز اهمیتی تبدیل شود و ما نسبت به هنر معاصر جهان اعلام موضع کنیم. نه از کنار جریان‌های هنری رد شویم و نه ستایشگر آن‌ها باشیم، بلکه باید موضع مشخصی داشته باشیم. امیدوارم این نمایشگاه اتفاقا تب داغ مینالیسم و کانسپچوآل آرت در ایران را به موضع انتقادی تبدیل کند. اینجاست که ما نسبت به تاریخ هنر به دیدگاه می‌رسیم. امیدوارم چنین نمایشگاه‌هایی ادامه داشته باشد زیرا ما در گنجینه از تمام جریان های هنری آثار خوبی داریم.
این پژوهشگر تاکید کرد: بیشترین مطالبه اهالی هنر از موزه باید این باشد که موزه مکان فعال باشد و چنین نمایشگاه‌هایی برگزار کند. متاسفانه در این سال‌ها موزه کارکرد خود را از دست داده است. تمام افراد یا رویدادهایی مانند بینال ها نباید توقع این را داشته باشند که در موزه نمایشگاه داشته باشند زیرا با این کار موزه جایگاه بین‌المللی خود را از دست می‌دهد.
صمدزادگان درباره تفاوت موزه تاریخ هنر با موزه هنرهای معاصر توضیح داد: ما در موزه هنرهای معاصر تهران باید به بازخوانی یک جریان که بیش از پنجاه سال از آن می‌گذرد، بپردازیم و اینکه ما موجبات بازخوانی یک جریان را پس از حدود ۶۰ سال فراهم کنیم زیرا روند مرور و بازخوانی تاریخ هنر امروزه اهمیت دارد.
صمدزادگان خاطرنشان کرد: این نمایشگاه می‌تواند بستری برای ما باشد که نسبت به تاریخ جهان اعلام موضع کنیم. امیدوارم نمایشگاه‌های اینچنین ادامه پیدا کند چون مطمئنم که در گنجینه موزه از جریانات مختلفی آثار قابل توجهی داریم. موزه جایی است که به تمام هنرمندان دنیا اعتبار تاریخی اعطا می‌کند. برای هنرمندان سرتاسر دنیا از جمله ما ایرانی‌ها افتخار بزرگی است که در موزه هنرهای معاصر مرکزی بتوانیم نمایشگاهی برگزار کنیم.
وی در پایان با ادعایی عجیب گفت: خود من برای این نمایشگاهی اثری را در گنجینه کشف کردم که نه در لیست‌ها بود و نه در هیچکدام از نمایشگاه‌ها و کتاب‌های موزه.