تجسمی آنلاین: شروین‌کندری:درواقع پرسونا یا نقاب به تعبیر کارل گوستاو یونگ، نماینده پوشش‌های بسیاری است که فرد در موقعیت‌های گوناگون و در میان گروه‌های مختلف آدم‌ها بر چهره خود می‌گذارد. 

مهری سراج متولد شهریور ۱۳۶۸ در فیروزکوه است. او کارشناسی نقاشی از دانشگاه آزاد هنرو معماری تهران مرکز را دارد و دستیار آقای محسن صادقیان است. همچنین شرکت در چند نمایشگاه گروهی در گالری‌های نووان، آریا، والی، پنجره و لاله و یک پرفورمنس در سال ۱۳۹۰ در دانشگاه هنر و معماری را در رزمه‌ی هنری خود دارد. 

مخاطب به هنگام ورود به گالری و مطالعه استیتمنت نمایشگاه پرسونا در وهله نخست ناخواسته متوجه رویکرد روانشناسانه آثار پیش‌روی خود خواهد شد که یک جهت دهی مستقیم توسط هنرمند برای درک بهتر آثار و تغییراتی که در کار ایجادکرده‌است محسوب می‌شود. 

در این مجموعه مخاطب با انسان‌هایی مواجه می‌شود که هنرمند از ماسک‌های حیوانی برای بیان و نمایش آنچه در ذهن می‌پروراند بهره گرفته‌است. این بهره‌گیری علاوه بر نمادگرایی حیوانی یادآور رمانی به سبک ادبیات تمثیلی پاد-آرمان‌شهری قلعه‌حیوانات نوشته جورج اورل می‌شود و همین یادآوری، نمایانگر وجه دیگر آثار که رویکردی اجتماعی‌است و تفسیر فضایی سوسیال را به خود می‌گیرد خواهدشد. در بعضی آثار اشخاص آنقدر رنگ عوض کرده‌اند که چهره‌هایشان بی‌هویت شده‌است‌. این از بین رفتن هویت فردی ناملایماتی را باخود به همراه خواهد داشت که خویشتن خویش را می‌آزارد. 

از طرفی دیگر هنرمند با استفاده از خاکستری‌های رنگی و کنتراست پایین موجود در آثار و با کمک لایه‌ی کاغذ کالکی که روی اثر قرار داده فضایی خاکستری و نامعتبر از جامعه امروز را به نمایش در آورده‌است، همچنین با بهره‌گیری از این ابزار یک توهم بازنمایی ایجاد می‌کند. 

به عبارتی دیگر بازتابی از شخصیت درونی هر فرد است‌که به ناچار در لحظه تغییر می‌کند. اگر از بُعد روانشناسی به آن پرداخته شود یک واکنش بیمارگونه از جانب فرد به بازخوردهای اجتماعی پیرامونش محسوب می‌شود که با توجه به گفته‌ی گوستاو یونگ در مواردی این تغییر شخصیت بد نیست و به کمک فرد می‌آید.

در بیشتر آثار هنرمند سعی در به نمایش گذاشتن فضایی دارد که افراد حاضر در آن در خوشی غوطه ورند؛ با این تفاوت که خود واقعی‌شان نیستند اما در حال لذت بردن از لحظه هستند. 

لذت‌های گذرایی که می‌تواند شادکامی و یا شادی زودگذر معنا گیرد. درواقع این نوع شادکامی در علم روانشناسی به دو صورت شکل می‌گیرد بیرونی و درونی، آبجکتیو و سابجکتیو است. 

آبجکتیو اشاره به این دارد که در دنیای بیرون همه با واقعیت مواجه می‌شوند اما دریافتها و برداشت‌های کاملا متفاوتی از آن خواهند داشت و سابجکتیو به احساس درونی اشخاص بر می‌گردد و در نهایت به یک تعریف مشخص و زیرساختی دست پیدا می‌کنند که مشترک است. 

در نمایشگاه پرسونا نیز مخاطب در عمل انجام شده‌ایی قرار می‌گیرد و برای درک بهتر آثار درگیر کاراکترها، فضا، کنتراست، نمادگرایی و حتی ترکیب ابزار هنری می‌شود که منجر به ایجاد یک فضای مه آلود درون کار شده‌است و مخاطب اول به چرایی آن فکر می‌کند سپس در پاسخ متوجه عمدی بودن روش اجرایی  آثار حاضر در مجموعه خواهدشد.

در استیتمنت نمایشگاه به قلم هنرمند آمده‌است‌که:

یونگ معتقد بود کهن الگوی پرسونا، نقابی است که بر چهره می زنیم یا ظاهر علنی است که به خود می گیریم تا خود را به صورتی متفاوت با آنچه واقعا هستیم نشان دهیم. به عقیده یونگ پرسونا ضروری است زیرا مجبوریم نقش های متفاوت فردی و اجتماعی بازی کنیم، اما این نقاب گاهی زیان بخش می شود و ما را به این باور می رساند که پرسونا ماهیت واقعی ما را منعکس می کند و به جای اینکه صرفا نقش بازی کنیم، تبدیل به آن نقش می شویم.

با توجه به آنچه در استیتمنت آمده و پیشتر نیز به آن اشاره شد مخاطب به این باور می‌رسد: علت این امر این است‌که گاهی واقعیت‌ها توسط افراد درست ارزیابی نمی‌شوند. این درست نبودن ارزیابی خود چندین علت دارد که یکی از علت‌های مهم آن انتظارات بالای فرد است که می‌تواند هم در نسبت با خود فرد باشد و هم در نسبت با اجتماع تعریف شود. 

گاهی نرسیدن به خواسته‌ها منجر به گذاشتن نقاب می‌شود که در نهایت شخصیت اصلی فرد هرروز کمرنگ‌تر خواهد شد و این امر تا جایی پیش می‌رود که کلا محو شده و فرد با بی هویتی مواجه می‌شود. بی هویتی که در این مجموعه با ضرب قلم‌های سریع و گذرا یا چهره‌های مخدوش و بی شکل به آن پرداخته شده‌است. 

در مواردی مخاطب با صورت‌هایی مواجه می‌شود که گویی فقط یک بیضی هستند و هیچ‌کدام از اجزای حقیقی درون آن‌ها که چشم، بینی، ابرو و دهان است، قابل رویت نیست و این رویت ناپذیر بودن گویای دوگانگی و چندگانگی شخصیت های اصلی ترسیم شده در آثار مهری سراج است. 

پرسونا یک پیش‌آمد شخصیتی و هویتی بی‌پایانی به شمار می رود ‌که در نمایشگاه پیش‌رو از چند بُعد به آن‌ پرداخته شده‌است. آثار حاضر در این مجموعه در دو لایه شکل‌گرفته و ایجاد‌شده؛  در لایه‌ی زیرین مداد روی مقوا و لایه‌ دوم زغال روی کالک است.
نمایشگاه مهری‌سراج با عنوان پرسونا در گالری جاوید به آدرس: میدان فاطمی، خیابان جویبار، خیابان زرتشت غربی، کوچه یزدان، پلاک۱۷ واحد ۱ از تاریخ ۱ تیرماه ۱۴۰۳ تا ۱۱ تیرماه ۱۴۰۳ برگزار است.