تجسمی آنلاین: شروین‌کندری: "گنج بان" عنوان نمایشگاهی‌است که از گفته‌ها و پیش‌آمدهای جغرافیایی سخن می‌گوید. پیش آمدهایی که می‌تواند کمی تا حدودی ناخوشایند به نظر رسد. با این تفاوت که پایان آن مشخص نیست.
همه‌چیز در بستری مبهم و هاله‌ایی از ابهام پیش می‌رود. آثار بیتا وکیلی از نگاه بصری تا حدودی شبیه و دنباله رو مجموعه قبلی اوست که مخاطب به خوبی می‌تواند دغدغه ذهنی هنرمند را درک کند .
آنچه در وهله نخست ذهن و نگاه مخاطب را به خود جلب می‌کند، روند شکل گیری کار توسط هنرمند از ایده تا اجرا است که آثار در این مجموعه به روش میکس مدیا گردآوری شده‌اند، اما آنچه آن‌ها را متمایز از آثار هم مکتب های وکیلی می‌سازد نحوه پیدایش مفاهیم و توجه به شکل‌گیری عناصر بصری است.
درواقع بُعد در آثار هنرمند به حالتی ایفای نقش می‌کند‌که وقتی مخاطب در مقابل آثار قرار می‌گیرد از هر وجهی به آن نگاه کند کار بیننده را به درون خود می‌کشاند یا به نوعی مخاطب را در خود خواهد بلعید. این وجه از برخود به‌خاطر حضور و وجود عمق بسیار بالای موجود در آثاراست‌که ذهن مخاطب را به چالش می‌کشد تا متوجه زیرساخت‌های اصلی موجود در آثار شود.
آثار حاضر در این مجموعه را می‌توان از نظر بصری در چند بخش متفاوت مورد بررسی قرار داد.
در قسمت اول دیدگاه تحلیلی ذهن‌هارا با خود همراه می‌سازد. این حجم از همهمه در آثار به نوعی بیانگر تاثیرات تکنولوژی در زندگی امروزه است. با توجه به عنوان نمایشگاه آنچه مخاطب با آن مواجه خواهد شد در مواردی تاثیر مخرب تکنولوژی بر چرخه‌حیاط است که در بعضی آثار متضاد از این تفکر پیش‌رفته است.
ناگفته نماند که در این مجموعه هنرمند به صورت ناخواسته یا خودخواسته از اِلمان رحم که نمادی از زنانگی است استفاده می‌کند تا مفاهیم و ناگفته‌های ذهنی خودش را با مخاطبانش در میان بگذارد، همچنین جنین ترسیم شده که در اثرهای مختلف بارها و بارها مخاطب با آن مواجه شده‌است، سخن انتقال از دنیایی به دنیای دیگر دارد، در مفهومی ملموس‌تر بیانگر نوزایی و تولد دوباره است.
آنچه این جنین را متفاوت به نمایش می‌گذارد آناتومی سر آن است که به شکل کلاه یک فضا نورد خودنمایی می‌کند. به‌عبارتی هم صحبت‌از تغییرات در تاریخ از گذشته تا به امروز را دارد، هم سخن‌از نوآوریی به میان می‌آورد که امروزه جامعه درگیرآن است.
در استیتمنت نمایشگاه آمده‌است: دنیا حتی به خاطره من از یک جغرافیا رحم نمی‌کند. همه‌چیز رو به ویرانی است. من تصاویر خودم را ثبت می‌کنم، بیش از آنکه تمام شوند. جنگل‌ها، دره‌ها، کوه‌ها، خانه‌ها و خاطره‌ها.
با توجه به آنچه در استیتمنت آمده‌است هنرمند برای حفظ و نگهداری تاریخ باستانی و جغرافیایی تلاش می‌کند تا در دل این حجم از فضای مکعبی تشکیل شده از ساختمان‌ها فراموش نشود. همچنین به خوبی تاثیر مثبت و مخرب از تکنولوژی و پیشرفت آن در زندگی بشر را به نمایش درآورده‌است.
در آثار بیتا وکیلی طبیعت و جامعه پیرامون هنرمند نقش بسزایی در پیدایش ایده تا اجرا را در بردارد تا حدی که ذهن مخاطب به سمت فلسفه‌ایی در تاریخ که توسط ملاصدرا نوشته شده و اشاره به چرخه‌ی حیات دارد جذب می‌کند. اگر مخاطب آثار به ریشه یابی چرخه حیات در این مجموعه بپردازد به آیین میتراییسم و عدد مقدس هفت که اشاره به تقدس شماری عنصرهای موجود در طبیعت دارد خواهد رسید. از طرفی دیگر مجموعه گنج بان به نوعی صحبت از سنت‌گرایی در هنر به میان می‌آورد.
این نوع دیدگاه ناخودآگاه ذهن و نگاه مخاطب را به سمت دایره تفکرات فرهنگی و تغییرات و تاثیرات مثبت و منفی، گاهی مخرب آن بر جغرافیا و تاریخ باستانی، فرهنگی و بومی می‌کشاند. از این رو با توجه به فضای اکسپرسیونیستی و انتزاعی موجود در آثار نمی‌توان منکر دیدگاه وهم گرایی و سورئالیستی حاضر در آن شد. در واقع وهم گرایی موجود یا نگاه فرا واقع‌گرایی هنرمند بازتابی از آنچه در ذهن دارد است ویک توهم بازتابی از طبیعت و جغرافیای است که توسط خود بشر در حال تخریب و رو به انقراض است.
به عبارتی هنرمند سعی دارد با پرورش فکری خود آن را در آثار حفظ کند و در این بازپروری هنری به آن جانی دوباره بخشد. به طور کلی آثار بیتا وکیلی در مجموعه گنج بان از یاد و خاطراتی نگهداری می‌کند که آینده‌ایی نا معلوم در انتظار آن خواهد بود.
نمایشگاه "گنج بان" از مجموعه آثار خانم بیتا وکیلی در گالری نیان به آدرس: تهران، میدان هفت‌تیر، مفتح جنوبی، کوچه تور، خیابان ورمز آبادی، بن بست ابهری، پلاک ۵ از تاریخ ۳۰ شهریور ۱۴۰۳ تا تاریخ ۱۳ مهر ۱۴۰۳ برگزار است.