تجسمی آنلاین، شروین‌کندری: بی‌تردید نمایشگاه ساسان‌نصیری نشات گرفته از روحیات و خلقیات او در زمانهای متفاوت است. آنچه‌که آثار ساسان‌نصیری را از هم‌نسلانش متمایز کرده، توجه به ثبت لحظات زیبا بوده است. در واقع هنرمند با به کارگیری عناصر بصری فضایی مملوء از آرامش را پدید می‌آورد. برای او طبیعت در سطوح رنگی ساده‌ایی خلاصه شده‌است. او با روش اجرایی منحصر‌به‌فردش سعی بر این دارد، تعادل بصری ایجاد کند که یک توهم بازتابی از سایه‌های موجود در طبیعت را شامل می‌شود. این توهم در قالب یک فضای مینیمالیستی از طبیعت به تصویر در آمده‌است. نگاه رئالیستی و مینیمالیستی هنرمند دو نگاه متضاد و در مقابل هم هستند که به نحوی تضاد بصری را به وجود می‌آورند.
نصیری سعی دارد تعامل مد نظر خود را در این دو دیدگاه با نگاه شخصی‌اش ایجاد کند. این رویداد متشکل از 12 اثر با روش اجرایی رنگ روغن در سایز های متفاوت است که یکی از آثار موجود در این نمایشگاه پانورامایی از کوه‌های تهران است که از به هم پیوستن هفت بوم نقاشی تشکیل شده. در واقع این اتفاق خود، ذهن و نگاه مخاطب را به چالش می‌کشد. هنرمند با درایت تمام یک موضوع کلی و واحد را به تصویر کشیده که در بطن خود هفت اثر مجزا از هم را به نمایش می‌گذارد.
هنگامی که مخاطب با آثار او مواجه می‌شود، ذهنش درگیر رویکرد آثار خواهد‌شد و در این مجموعه به دنبال فلسفه‌ایی از پیش تعیین شده می‌گردد. با توجه به اینکه نقاشی هنرهای زیبا محسوب می‌شود، در این رویداد فلسفه‌ایی جز ترسیم آنچه که زیباست به چشم نمی‌خورد. ناگفته نماند آثار ساسان نصیری جنبه روانشناختی داشته و هر عنصر بخشی از خلقیات هنرمند را به تصویر می‌کشد. او سعی دارد آثاری به‌دور از همهمه زندگی شهری امروزی بیافریند. هنرمند طبیعت‌های بکر مناطق مختلف که گویای زمانهای متفاوتی در روز بوده را به تصویر کشیده‌است.
نقاشیهای موجود در این مجموعه هنری از نظم و هماهنگی ویژه ایی برخوردار هستند. برقراری نظم و ترتیب میان عناصر تشکیل دهنده‌ی این آثار مخاطب را جذب خود می‌کند. نمایشگاه انفرادی ساسان نصیری تعریف نوینی از حرکت را به نمایش می‌گذارد. در نقاشی های او حرکت با سطوح رنگی معنایی عمیق‌تر پیدا خواهد‌کرد. به عبارتی همچون یک پازل پیش می‌رود که هر سطح رنگی کامل کننده‌ی سطحی دیگر است. باید در نظر داشت دیگر عناصر بصری برای هویت بخشیدن به این مجموعه نقش بسزایی داشته‌اند.
به طور کلی نقطه، خط، سطح، نور، حجم، رنگ، کنتراست تیرگی و روشنی، شکل و فرم عوامل سازنده‌ی یک اثر هنری با کیفیت هستند که در این مجموعه با نگاه زیباشناسانه هنرمند و عوامل روانشناختی او در هم آمیخته شده‌اند. نقطه می‌تواند هر عنصری از طبیعت در جهت افقی و عمودی به نمایش گذاشته‌شود و تکمیل کننده‌ی عناصر بصری دیگر است. خطوط به کار رفته شده ترکیبی از خطوط مجازی و واقعی بوده. در خطوط مجازی ذهن مخاطب درگیر بن مایه‌های اصلی ترکیب‌بندی و ساختاری آثار می‌شود. خط‌های واقعی نیز ترکیبی از عمودی، افقی، مورب و منحنی بوده. این خطوط هریک تعابیر مجزایی دارند. در تعریف دقیق‌تر خط، جهت حرکت در نقاشی‌ها را مشخص کرده. گاهی حرکت و پویایی و گاهی ایستایی را شامل می‌شود. وجود خطوط منحنی و مورب لایتناهی بودن ذهن هنرمند را برای خلق این آثار نمایش می‌دهد.
استفاده بسیار هنرمند از سطوح رنگی به نوعی بیان‌گر روش اجرایی او بوده‌است. از کنار هم قرارگیری این سطوح همچنین تضادهای رنگی، حجم در این مجموعه معنا پیدا می‌کند. به نحوی نمایان‌گر سکوت و آرامش موجود در دنیای شخصی ساسان نصیری است. او در آثارش از پالت رنگی محدود بهره‌مند شده که باخود وهمگرایی در یک فضای مینیمال را در پی‌دارد. از دیدگاه روانشناسی هریک از این رنگها گویای حالت‌های روانی و شخصی فرد به حساب می‌آیند. پالت رنگی ترکیبی از طیف های آبی های گرم، سرخ خاکی، اخرا و سفید است.
کنتراست تیرگی و روشنی در آثار به نوعی به ژرف نمایی موجود برای نمایش عمق کمک کرده. پرسپکتیو در این مجموعه با دو عامل قابل رویت است. در وهله نخست سطح‌های رنگی که پلان‌ها را به نمایش در آورده به چشم می‌خورد. در این پلان‌ها دوری و نزدیکی را با کوچک‌نمایی و بزرگ‌نمایی یا وسیع جلوه دادن سطوح مورد نظرش به تصویر می‌کشد، این بخش، ژرف‌نمایی خطی خوانده می‌شود. هنرمند از ضربه قلم های رنگی به جای خط در این نوع ژرف‌نمایی بهره‌گرفته است. در نور‌پردازی آثار می‌توان از ژرف‌نمایی نقطه‌ایی و مجازی بهره‌مند شد تا محل دقیق قرارگیری منبع نور و جهت تابش نور را بهتر درک کرد.
نقاشی‌ها در کوه، دشت، درختان، آسمان، ابرها و هر آنچه که مخاطب شاهد آنست، خلاصه می‌شود. همانطور که پیشتر به آن اشاره شد، فضایی به‌دور از ههمه شهری را به تصویر می‌کشد. از دیدگاه روانشناختی آثار او فضایی رویایی را به نمایش گذاشته که در سکون و آرامش ، فضایی خارج از فراز و نشیب‌ها و دغدغه‌های زندگی‌های امروزی است. در مواردی یک وزش باد این آرامش و سکوت شخصی را برهم می‌زند و غوغایی وصف ناپذیر در اثر و خالق آن به راه می‌اندازد. جاده‌ها در اکثر آثار منتهی به یک پایان نامشخص بوده‌اند. هنرمند زندگی را به صورت یک جاده‌ی پر پیچ و خم تصور می‌کند. پایان این زندگی متصل به دنیایی فراتر از دانش بشر است. از این رو در آثارش به صورت ناخودآگاه راه‌ها انتهایی نامعلوم دارند. به طور کلی هنرمند نگاه مخاطبینش را به سمتی سوق می‌دهد که رخداد ثبت شده را از نگاه هنرمند ببینند و با آن عجین شوند.
این رویداد با توجه به تمامی اتفاقات و رویکردهای مثبتی که باخود به همراه داشته، نکاتی قابل توجه و بحث برانگیز با خود به همراه دارد. برای درک بهتر این موضوع در مواردی درختان به صورت استوار و تک‌رنگ در ترکیب اثری که مملوء از سطوح رنگی متفاوت بوده دیده می‌شوند. به عبارتی عمل تاثیر گذاری و چرخه‌ی رنگی در بعضی آثار به خوبی اجرا نشده است. قرار ندادن سایه‌ی درختان در مواردی که می‌تواند عامدانه توسط هنرمند انجام شده‌باشد، تجربه‌ایست متضاد با آنچه‌که قابل رویت است. همچنین متفاوت بودن جهت وزیدن باد با آنچه‌که به تصویر کشیده‌شده در بعضی آثار خصوصا ابرها و درختان از جمله مباحثی است که مخاطب را دچار گیجی و گنگی می‌کند.
نمایشگاه چشم همچون شاهد در تاریخ 1 شهریور 1398 در گالری ایرانشهر به آدرس تهران، خیابان کریم‌خان زند، خیابان شهید عضدی، خیابان سپند برگزار و تا 29 شهریور1398 ادامه دارد.