به گزارش تجسمی آنلاین و به نقل از  تارنمای روزنامه نشنال، در بین برندگان جایزه شیرطلایی ونیز نام اوکویی انوزور (Okwui Enwezor) متولد کشور نیجریه و از چهره‌های سرشناس در حوزه هنر معاصر به چشم می‌خورد که مارس سال گذشته (اسفند ۹۷) درگذشت. انوزور مسئول برگزاری رویداد دوسالانه ونیز در سال ۲۰۱۵ بود و قرار بود نمایشگاه‌گردان پانزدهمین دوسالانه شارجه در سال ۲۰۲۲ باشد.

جرمانو چلانت (Germano Celant) نویسنده، منتقد هنری و نمایشگاه‌گردان اهل ایتالیا دیگر برنده این جایزه است. او کسی بود که اولین بار اصطلاح Arte Povera یا هنر فقیر را برای اشاره به جنبشی به کار برد که در دهه ۶۰ میلادی برای به چالش کشیدن فرهنگ مصرفی در هنر به راه افتاد. چلانت که مسئول برگزاری دوسالانه سال ۱۹۹۷ ونیز بود، آوریل امسال (اردیبهشت ۹۹) در اثر کرونا درگذشت.  

از دیگر برندگان شیر طلایی این دوره دوسالانه ونیز می‌توان به ویتوریو گرگوتی (Vittorio Gregotti) و موریزیو کالوسی (Maurizio Calevsi) اشاره کرد. گرگوتی معمار ایتالیایی استادیوم المپیک تابستانی ۱۹۹۲ بارسلون و نمایشگاه‌گردان دوسالانه ونیز در سالهای ۱۹۷۵ و ۱۹۷۶ بود که امسال در اثر کرونا جان خود را از دست داد. کالوسی نیز که در سال‌های ۱۹۸۴ و ۱۹۸۶ مسئولیت برگزاری این رویداد را برعهده داشت، ژوئیه امسال (مرداد ۹۹) در سن ۹۲ سالگی در شهر رم درگذشت.

این جوایز روز اول سپتامبر (سه شنبه ۱۱ شهریور) پس از افتتاح چند نمایشگاه با موضوع تاریخچه دوسالانه ونیز در باغ‌های دوسالانه (Giardini della Biennale)، به برگزیدگان اهدا خواهد شد.

جایزه شیر طلایی در هر دوره از دوسالانه ونیز به هنرمندان زنده‌ای که آثارشان در این رویداد به نمایش گذاشته شده‌، اهدا می‌شود. اهدای این جایزه به چهره‌هایی که در قید حیات نیستند در تاریخ ۱۲۵ ساله برگزاری این رویداد اتفاقی نادر و کم‌سابقه است. آخرین باری که چنین اتفاقی افتاد سال ۲۰۰۵ بود که شیرطلایی به هارولد زیمن (Harald Szeemann) نمایشگاه‌گردان فقید سوئیسی رسید.

پنجاه و نهمین دوره دوسالانه هنر ونیز که قرار بود در سال ۲۰۲۱ برگزار شود به دلیل تداوم شیوع کرونا، به سال ۲۰۲۲ موکول شد. دوسالانه معماری نیز که برای ماه مه ۲۰۲۰ (اردیبهشت-خرداد ۹۹) برنامه‌ریزی شده بود، به دلیل مشابه، در سال ۲۰۲۱ برگزار می‌شود.