به گزارش تجسمی آنلاین از نقل از روابط عمومی انجمن تصویرگران ایران، مدیر پنل، خانم شادی هاشمی، در ابتدای جلسه مقدمه‌ای کوتاه در مورد نشست اول و همین‌طور دلایل و اهمیت انتخاب موضوع نشست دوم بیان کردند. در این مقدمه از اشکال مختلف خلق کتاب تصویری و اهمیت تعامل میان نویسنده و تصویرگر گفته شد. همچنین به نقش شکاف‌هایی اشاره شد که نویسنده و تصویرگر برای یکدیگر و برای تخیل و مشارکت مخاطب باقی می‌گذارند.
پس از معرفی مهمانان، خانم نرگس محمدی، تصویرگر و نامزد دو دوره جایزه یادبود آسترید لیندگرن، به تعریفی کوتاه از کتاب مصور و تصویری پرداخته و مراحل خلق کتاب تصویری از دیدگاه یک تصویرگر را به‌طور خلاصه مطرح کردند. تاکید ایشان بر مطالعه همه‌جانبه پیش از شروع کار و اهمیت رجوع به منابع متنوع بود. همچنین از تهیه استوری‌برد به عنوان مرحله‌ای مهم یاد کردند. نقش خلاقیت و نگاه خاص تصویرگر در روند کار و همچنین تعامل نزدیک و موثر میان نویسنده و تصویرگر از نکات مهم صحبت‌های ایشان بود. در پایان این بخش از صحبت‌هایشان در مورد تجربه‌ای منحصر بفرد جزئیاتی را در اختیار مخاطبان قرار دادند. تجربه‌ای که طی آن برای کتاب موفق «من یک گوزن بودم»، ابتدا تصاویری توسط ایشان خلق و سپس داستانی نوشته شده و در مراحل بعد در گفتگو میان نویسنده و تصویرگر، هم متن و هم تصاویر تغییرات اساسی کرده‌اند. این کتاب جایزه سیب طلایی جشنواره تصویرگری براتیسلاوا سال ۲۰۱۷ را برای تصویرگر به ارمغان آورده است.
پس از ایشان آقای پیام ابراهیمی، نویسنده و مترجم، به نقش و اهمیت ادبیات در ایجاد لذت و طرح پرسش و به‌چالش کشیدن مخاطب پرداختند. بر نقش مولف، هم در مورد نویسنده و هم تصویرگر تاکید کردند و به تصویرگران توصیه کردند متنی را برای کار انتخاب کنند که به آن علاقه دارند و به نگاهشان نزدیک است. متنی که خلاقانه باشد و پیرنگ و اجزای داستان در آن از ارتباط و روال منطقی برخوردار باشند. ایشان تعامل نویسنده و تصویرگر در روند کار را بسیار ضروری و در عین‌حال مستلزم داشتن اطلاعات و آگاهی از حوزه کاری طرف مقابل دانستند.
خانم نوشین صفاخو، تصویرگر و برنده جوایز متعدد تصویرگری، بر نقش مثبت تعامل میان نویسنده و تصویرگر به عنوان دو فرد با اهداف مشترک، در انتقال احساسات به مخاطب تاکید کرده و از مخاطبان کودک به عنوان افرادی بسیار حساس و باهوش یاد کردند. ایشان روش درست خواندن داستان و گفتگو با نویسنده برای فهم صحیح روایت و همچنین فکر کردن و یادداشت‌برداری را برای تصویرگر ضروری دانستند. خانم صفاخو مرحله طراحی استوری‌برد و اجرای یک فریم در ابتدای کار را مرحله مهمی در تعیین تکلیف امکان ادامه همکاری با نویسنده و ناشر عنوان کرده و به این موضوع اشاره کردند که در مواردی در صورت نرسیدن به نتیجه در تعاملات، صلاح در قطع ادامه همکاری‌ست.
بخش زیادی از جلسه به طرح پرسش‌هایی از طرف حضار و پاسخ‌های مهمانان اختصاص داشت. پرسش‌ها در مورد پیرنگ و درونمایه داستان، کتاب‌های تصویری بدون‌کلام، لزوم پندآموز بودن داستان‌ها، عدم توافق نویسنده و تصویرگر، لزوم ایرانی بودن سبک تصاویر و ... بود که به تفصیل مورد بحث قرار گرفت.
نشست‌های انجمن تصویرگران آخرین دوشنبه هر ماه در محل خانه هنرمندان برگزار می‌شود.