به گزارش تجسمی آنلاین، بوتیچلی متعلق به مکتب فلورانس تحت حمایت لورنزو د مدیچی بود؛ حرکتی که "جورجو وازاری" کمتر از صد سال بعد در شرح زندگی بوتیچلی، از آن به‌عنوان «عصر طلایی» یاد کرده‌است.

از نقاشی‌های مشهور او پریماورا، زایش ونوس و پرتره مردی با مدال کوزیموی کبیر را می‌توان نام برد.

بوتچلی در عصر رنسانس متعالی می‌زیست. امروزه بسیاری از افراد آثار میکل آنژ و بوتچلی را اشتباه می‌گیرند.

بوتچلی مانند اکثر نقاشان آن زمان سوژۀ آثار خود را در باب دین مسیحیت انتخاب می‌کرد؛ اما نکته‌ای که بوتچلی را از بقیه متمایز می‌کند، استفاده از نمادگرایی با استفاده از خدایان یونان باستان بوده‌است.